Rule #56 // Espresso or macchiato only

Met het Bikeshop Peloton hebben we om 13.00 uur afgesproken in Nijmegen om na een gezamenlijk lunch het laatste deel van onze route uit de wind gefietst te worden. We moeten dus vroeg opstaan. Je weet maar nooit wat ons vandaag te wachten staat. Gelukkig is het op zondagochtend nog niet zo druk in Dusseldorf. Dat scheelt een hoop oponthoud. Het fietsen gaat vandaag weer een stuk makkelijker dan de rest van de week. Komt het door de vlakte van de etappe, de betere infrastructuur of het feit dat we vanavond weer fijn in ons eigen bed zullen liggen? “We zijn weer bijna in Nederland” zeggen we geregeld tegen elkaar of “we gaan het halen, eigenlijk zijn we best bikkels’.

In Nijmegen is het vanwege de vierdaagse behoorlijk druk en al slalommend bereiken we de terrasjes aan het water. Er zijn niet meer veel plekjes vrij, dus bij het eerste vrije stoeltjes waar ook nog plek is om onze fietsen te stallen ploffen we neer.  Niet veel later komen Jonatan en Martijn er aan gefietst. Na een paar espresso’s en macchiato’s en een hoop vragen over waarom we nou eigenlijk naar huis komen fietsen stappen we weer op. De heren fietsen ons zoals belooft uit de wind en binnen no-time zijn we thuis. Heerlijk om dat laatste stuk alleen maar te hoeven trappen en niet met de route of waar je slaapt bezig te zijn.

Het was een onvergetelijke reis. Het heeft onze liefde hechter en intenser gemaakt. Een behoorlijk proef op de som als je nog maar zo kort samen bent. We gaan dit grootse avontuur nog eens over doen, maar dan goed voorbereid en over een mooiere verkeersveiligere route. En wellicht wel op een Specialized Diverge, want soms had ik graag wat bredere bandjes gehad

 
 
Ik wil alle mensen bedanken die met ons hebben meegeleefd durende onze reis. In het specifiek Marit voor het veilig thuis brengen van onze spullen en Jonatan en Martijn voor de laatste gezamenlijke kilometers!