Je gaat een uurtje of drie/vier fietsen. Eten voor onderweg is dus niet echt nodig. Gewoon genoeg eten voordat je vertrekt en als je terug komt eet je nog wel een boterhammetje extra. Zo dacht ik in het begin ook en het gebeurt me soms nog dat ik vergeet te eten of erger nog dat ik mijn bidon niet aanraak. Met fietsen verbruik je veel energie en dit moet je onderweg aanvullen, doe je dit niet dan nemen je prestaties drastisch af. Het is zelfs mogelijk dat je de man met de hamer tegen komt en een hogerklop krijgt. De een heeft hier eerder last van dan de ander, maar als je langer dan twee uur gaat fietsen is het verstandig om na 45 minuten te beginnen met het aanvullen van je koolhydraten. Maar wat neem je dan mee en waar laat je dat allemaal? Veel mensen hebben onder hun zadel een enorme tas hangen. In de volksmond ook wel hutkoffer genoemd. Lekker praktisch natuurlijk, want je kan er een hoop in kwijt. Echt mooi is het niet en in de wereld van de bikesnobs is een zadeltasje dan ook not done. Ik zit graag gesoigneerd op de fiets en heb de zadeltas dus afgezworen, maar waar laat je dan al je spullen?
Rule #29 // No European Posterior Man-Satchels.
Saddle bags have no place on a road bike, and are only acceptable on mountain bikes in extreme cases.
De meeste fietsshirt zijn uitgerust met twee of drie grote achterzakken. Koop je nieuwe kleding let er dan dus altijd op dat er genoeg bergruimte in zit 
Of je moet het gebruiken voor je korte ritjes.. Ik geef toe sommige kleding is te mooi om in de winkel te laten hangen. Afgelopen weekend ben ik vier dagen in de Vogezen geweest. Voor een ronde van rond de 125 kilometer ben je dan al gauw zo’n 5 uur onderweg. Naast je eten heb je natuurlijk ook altijd een reservebandje, (co2) pompje en een kleine multitool bij je. Gelukkig kan je deze drie tegenwoordig heel klein en ligt kopen dat ze samen met je telefoon en wat geld in een achterzakje passen. Geld is altijd handig om bij je te hebben, in Nederland om bijvoorbeeld met een pontje over te steken of onderweg bij een supermarkt of benzinestation je achterzakje weer aan te vullen. Mijn telefoon neem ik altijd mee om zo nu en dan wat vergezichten vast te leggen of in geval van nood te kunnen bellen.
Voor elke 45 minuten neem ik wat te eten mee. Vind je het lastig dit bij te houden, stel dan een alarm in op bijvoorbeeld je fietscomputer of telefoon. Ik begin vaak met het lichtere voer en eindig met sportrepen en gelletjes. Ben ik in het buitenland dan vind het ik leuk om onderweg voer te kopen wat we thuis niet hebben. Zo waren de dagen in de Vogezen mijn achterzakjes gevuld met Lu minirolls. Deze opgerolde ‘cakejes’ zijn gevuld met aardbeienjam of chocolade. Bij het zien van mijn voedselvoorraad krijg ik altijd extra zin om te gaan fietsen. Wat verder in de rit ga ik over op de PowerBar Energize repen. In een van mijn wanhoopspogingen naar iets te snacken op een avondje bankhangen heb ik mezelf wel eens vergrepen aan zo’n reep. Met moeite kreeg ik de plat geslagen reep weg en echt vrolijk werd ik er niet van, maar op de fiets kan ik er echt naar uitkijken. Ze zijn er in verschillende smaken van zoet naar minderzoet en als ze smelten door de warmte dan doet dit niks af aan de smak of het gemak waarmee je weg eet. Voor de laatste loodjes in mijn tocht heb ik altijd een gelletje, wanneer ik merk dat ik vermoeid raak of het laatste klimmetje is in zich neem ik nog een laatste gelletje. Eenmaal thuis sluiten we het snoepgeweld af met een herstelshake, mijn favoriet is een mengsel van PowerBar recovery chocolade met PowerBar proteïne kokos.
en om de tandarts tevreden te houden poetsen we na al dit snoepgeweld even de tandjes bij thuiskomst..